หากไม่มีบุญต่อกัน รั้งแค่ใหนก็ไปอยู่ดี

“บุญและวาสนาต่างหรือเหมือนกันเช่นไร”คำว่า”บุญ”คือการทำความดีทำให้ผู้อื่นสบายใจทำให้ตัวเราเองสบายใจไม่ก่อความเดือดร้อนให้ผู้หนึ่งผู้ใดการทำบุญมีหลายวิธีมากมายดังเช่นการช่วยเหลือผู้หนึ่งผู้ใดการฟังธรรม(ดังที่ท่านกำลังดูรายการดวงใจเปล่งแสงขณะนี้ก็ดี)หรือดูรายการธรรมะก็เป็นการสร้างกุศลโดยไม่รู้ตัวได้ดูและฟังธรรมประกอบการพิจารณาตามไปด้วยทำให้ปัญญาเปิดนี่เป็นเพียงหนึ่งในบุญกิริยาวัตถุ๑๐ประการและเมื่อบุญได้สร้างมากเข้ามากเข้าจนล้นทำให้เกิด”บารมี”เมื่อบุญเกิดเป็นบารมีก็ส่งผลให้กับบุคคลนั้นๆ

คำว่า”วาสนา”เป็นผลของบุญดังเช่นบุคคลใดที่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกันมาก็จะได้มาพบมาเจอกันอีกและอาจจะได้มาทำบุญร่วมกันอีกเหมือนเป็นการต่อยอดความดีสร้างบารมีที่จะได้มีโอกาสมีวาสนาที่จะได้พบกันอีกเรื่อยๆเสมือนเป็นแม่เหล็กที่จะดูดให้ได้มาพบเจอกันยืดยาวยืนยาวไม่ว่าจะอยู่ที่ใดต่อให้ห่างไกลกันข้ามน้ำข้ามทะเลคนละซีกโลกหากเคยมีโอกาสร่วมสร้างบุญกุศลกันมาก็จะต้องได้มาพบเจอกัน ไม่ว่าจะในสถานะของความเป็นครอบครัวร่วมกันหรือกัลยาณมิตรหรือเพียงพานพบกันก็ตาม…ถือว่าเป็นบุญสัมพันธ์ทำให้มีวาสนาต่อกันได้มาพบเจอกันในที่สุด
วันนี้มีหนึ่งบทความดีดีมาฝากให้ได้ข้อคิดเตือนใจกันคะ

”ใจ”ถ้าใจไม่เกี่ยวกัน”ยึดเหนี่ยว”ยังไงก็ไปอยู่ดีจะไปต้องปล่อยความสัมพันธ์ใดใดมันอยู่ที่ใจเกี่ยวกันถ้าใจไม่เกี่ยวยึดเหนี่ยวยังไงก็ไปอยู่ดีและอยากบอกว่าอย่าเสียเวลา“ยื้อ”
คนไม่รักต่อให้ตะโกนยังไงทำอะไรเต็มที่แค่ไหนตะโกนดังๆว่ารักบอกเลยว่าไม่ได้ยินหรือถ้าคิดว่าเอาความดีเข้าสู้แล้วคนจะเห็นใจเห็นความดี

ความดีชนะได้บอกเลยว่าโง่หรือเปล่าบ่วงอะไรก็เอาไม่อยู่ดูเหมือนจะเอาอยู่แต่ไม่มีทางมีความสุขแล้วจะยังไงไม่ต้องยังไง คิดเสียว่าเป็นเวรกรรมเกิดมาก็เพื่อชดใช้กรรมร่วมกันกรรมหมดก็ไปก็แค่นั้น
ถ้ายังไม่หมดก็ชดใช้กรรมต่อไปคือคนเราไม่จากเป็นก็จากตายความจริงคือยังไงก็ต้องจากแม้แต่ตัวเองในวันหนึ่งก็ต้องจากไปเช่นกัน

คนมันมีเสื่อมสภาพเป็นธรรมดาไม่มีอะไรถาวรทำบุญทำกุศลสวดมนต์ให้สบายใจไปเถอะไม่มีอะไรเปลี่ยนพฤติกรรมคนที่หมดรักได้ก็มันหมดไปแล้วถ้าไม่หมดมันจะทำร้ายกันไหมแล้วก็ไม่ต้องฟูมฟายเห็นตัวเองไร้ค่าเป็นทุกข์ จมทุกข์ พระท่านว่า…อย่าเป็นทุกข์ให้โง่ทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นทุกข์

ในโลกนี้มันมีอะไรหลๅยอย่างที่สำคัญกว่าการจะนั่งทุกข์แค่ลมหายใจตัวเองก็สำคัญมากแล้วไม่มีลมหายใจจะมาอมทุกข์ได้ไหมมันไม่ตายหรอกนะแค่คนไม่รักเนี่ยเมตตาตัวเองเยอะๆนะอย่าบีบคั้นตัวเอง มันเหนื่อย