ในชีวิตของผู้หญิง เป็นเจ้าหญิง 20 ปี เป็นราชินี 1 วัน เป็นนางสนม 10 เดือน เป็นแม่ น ม ทั้งชีวิต นี่คือทั้งชีวิตของลูกผู้หญิง
เธออุ้มลู กไปด้วยทำกับข้าวไปด้วย ซักผ้าไปด้วย เธอใช้มือที่เต็มไปด้วยฟองของผงซักผ้าปาดเหงื่อที่ไหลบนใบหน้า และบอกกับตัวเองว่า รอสักวัน เมื่อลู กของแม่โต แม่ก็คงจะได้พักกับเขาบ้างสักที
เมื่อลู กของเธอโตพอที่จะเข้าอนุบาล หลังจากส่งลู กน้อย เธอยังคงไปจ่ายตลาด ซื้อผักทำกับข้าว เธอกลับมาทำงานที่ค้างไว้ตั้งแต่เช้าจรดบ่าย ตอนอุ้มลู กน้อยกลับบ้าน
เธอบอกกับลู กน้อยว่า หากลู กแม่นั่งรถไปโรงเรียนเองได้ แม่คงจะเห นื่อยน้อยลง แม่คงจะได้พักบ้างสินะ เธอไ ม่รู้ว่าริ้ วร อยเริ่มปรากฏบนใบหน้าของเธออย่างไ ม่รู้ตัว
เมื่อลู กของเธอเริ่มเรียนในระดับประถม เธอยิ่งยุ่งมากกว่าเดิม นอกจากงานที่ต้องทำ เธอต้องคอยส อดส่อ งว่าลู กคบเพื่อนยังไง? เพื่อนคนนั้นของลู กจะเป็นคนดีหรือคนร้ าย?
วงเวียนชีวิตของเธอวกไปวนมาอยู่กับที่ทำงาน ที่บ้านที่โรงเรียน ตลาด ลู กและสามีของเธอ
เธอรอให้ลู กโต รอให้ลู กจบมหาลัย รอให้ลู กมีงานทำ รอให้ลู กมีครอบครัว รอให้ลู กมีหลาน เธอบอกกับตัวเอง รอสักวันฉันคงได้สบาย เวลาเป็นผู้พร ากความอ่ อนเย าว์ของเธอไป เหลือทิ้งไว้แต่รอยเหี่ย วย่ น ไ ฝ ฝ้ า กระ ผมที่ขาวโพลน
เมื่อลู กเติบใหญ่ ออกเรือนจากไป เหลือไว้แต่แม่ผู้ช รา มาบัดนี้เธอได้แต่ถอนห ายใ จ ถึงเวลาแล้วสินะที่ฉันจะได้พักผ่อนบ้างเสี ยที แต่น่าเสี ยด าย ฟันเริ่มโยก หูเริ่มตึ ง ตาเริ่มฝ้ าฟาง คบเขี้ ยวของแข็ ง ที่ต้องอดกลืนน้ำลายแทนในอดีตไ ม่ได้
ไ ม่อาจฟังเพลงเพราะในอดีต ที่แทบหาเวลาฟังไ ม่ได้ มองอะไรที่สวยงามเป็นภาพเบลอเหมือนกันไปหมด ไ ม่เหลือสิ่งที่ศิวิไลซ์ ลู กที่ออกเรือนไป กลับมาเยี่ยมเธออีกครั้ง พร้อมกับเด็ กตัวน้อย เธอเริ่มยุ่งและมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง เด็ กน้อยไ ม่ได้เรียกเธอว่าแม่ แต่เรียกเธอว่า ย่าและยาย เธอรักสามี รักลู ก รักหลาน รักครอบครัวของเธอ
แต่เธอแทบจะไ ม่สนใ จและรักคนๆ หนึ่งเลย ใครคนนั้น คือใคร? ก็คือตัวของเธอเอง
หญิงสาวเอ๋ย เธอจะรักตัวเธอเองได้เมื่อไหร่? เธอก็ไม่เคยรักตัวเองเลยใช่หรือไม่?
คุณสามีและลู กๆ ทั้งหลาย ควรรักเธอให้มากเข้าไว้
อ ย่าปล่อยให้เธอแ ก่ลงโดยที่คุณไ ม่เคยดูแลหรือใส่ใ จเธอเลย
ที่มา Nusonbook
