ชาย-หญิงเกือบทุกคนมักเคยผ่านประสบการณ์เกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึกของความรักและมีอาการที่เราเรียกว่า“ตกหลุมรัก”(Fall in Love)อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตจuกระทั่งได้แต่งงานกันมีชีวิตเป็นสามี-ภรรຍากันและได้อยู่กินด้วยกันฉันท์ครอบครัว
แต่อนิจจา!น่าเสียดายที่หลังแต่งงานกันแล้วสามีภรรຍาส่วนใหญ่ก็พบว่าคุณทั้งสองได้กระเด็นออกจาก“หลุมรัก”หรือ“ความเป็นคู่รัก”ได้สูญหายไปจากชีวิตของเขาเสียแล้ว
วันนี้เรามีเรื่องราวดีดีของ2สามีภรรຍามาให้เป็นบทเรียนกับคู่รักหลายๆคู่ที่กำละงละเลยในคนรักของตนเอง
ภรรຍาบอกสามีว่าจะไปค้างบ้านแม่สักคืนหนึ่งท่านไ ม่ค่อยสบายคุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหมฝนตกหนักแบบนี้ไปรถโดยสารไ ม่สะดวกเลยสามี..ซึ่งหน้าตาบูดบึ้งมาตั้งแต่เช้าไ ม่ตอบภรรຍาแต่กลับกระชากเสียงถามกลับไปว่า..เมื่อวานเธอซื้อเสื้อใหม่มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะว่าจะไ ม่ใช่เงินฟุ่มเฟือยเรายังต้องผ่อนบ้านผ่อนรถส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะ..ทำไมไ ม่ช่วยกันประหยัด
ภรรຍาพูดออกมาเสียงเบาๆอย่างคนรู้สึกผิดว่า“ที่แท้..คุณโกรธเรื่องนี้นี่เอง”ภรรຍาก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบๆแล้วบอกสามีว่า..“วันนี้มีรถโดยสารเข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วล่ะคุณไ ม่ต้องไปส่งก็ได้..”แล้วเธอก็ออกบ้านไปโดยสามีไ ม่สนใ จเลยเพราะยังโกรธอยู่มาก..
ประมาณครึ่งชั่วโมงผ่านไปสามีได้ยินเสียงเอะอะบนถนนจึงออกไปดูแล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่าฝนที่ตกหนักเซาะตลิ่งจuสะพานเข้าเมืองขาดมีรถเมล์คันหนึ่งตกลงไปในน้ำด้วย..
สามีได้ยินดังนั้นก็ตกใ จมากรีบออกจากบ้านไปทันทีเมื่อไปถึงแม่น้ำ..รถเมล์ที่ถูกเก็บกู้จากน้ำเหลือเพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่างๆของผู้โดยสารกระจัดกระจายมีการหามร่างผู้เคราะห์ร้ายคนแล้วคนเล่าขึ้นมาจากแม่น้ำ..ชายหนุ่มเฝ้ามองหาภรรຍาแต่ก็ไ ม่พบเสียใ จเจียนสิ้นสติ..ได้แต่ถามหน่วยกู้ภัยที่ทำงานอยู่ว่า“เห็นภรรผมบ้างไหมๆเธอใส่เสื้อสีแดงกางเกงสีดำ”ทุกคนส่ายหน้า..บอกว่าไ ม่เห็นเวลาผ่านไปจuเกือบเย็นกู้ภัยหยุดการทำงานแล้วเพราะค้นหาผู้เสียชีวิตไ ม่พบแล้วจึงบอกชายหนุ่มว่า..“หักห้ามใ จเถอะนะภรรຍาของคุณคงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว”
ชายหนุ่มเดินกลับบ้านเหมือนคนไร้วิญญาณร้องไห้คร่ำครวญไปตลอดทางในใ จของเขาเฝ้าแต่คร่ำครวญว่า“ทำไมๆทำไมเราไ ม่ขับรถไปส่งเธอนะ..เราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือยเสื้อตัวเดียวมันจะราคาเท่าไหร่กัน”
แต่เมื่อกลับถึงบ้านคาดไ ม่ถึงว่า..จะเห็นภรรຍานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารมีอาหารอยู่บนโต๊ะในมือเธอมีเสื้อกันหนาวเก่าตัวหนึ่งซึ่งเธอกำลังเย็บซ่อมชายเสื้อที่หลุดรุ่ยอยู่
“คุณไปไหนมาคะ..”ภรรยังพูดยังไ ม่ทันจบสามีก็ตรงเข้าไปกอดเธอแน่น“คุณเป็นอะไรร้องไห้ทำไมวันนี้ฉันมัวแต่เอาเสื้อไปคืนที่ร้านเสียเวลาอ้อนวอนให้เขารับคืนไปมากเลยไปขึ้นรถเมล์ไ ม่ทัน..อากาศจะหนาวแล้วฉันเลยรื้อเสื้อเก่ามาซ่อมก็พอใส่ได้อีกหลายปีนะคะฉันนี่แย่จริงๆของเก่าก็ยังมีไปซื้อของใหม่มาทำไม”
เรื่องบางเรื่อง..เราโกรธจuลืมไปว่ามันไ ม่สำคัญเทียบเท่ากับความสุขของเราเลยนะเรื่องบางเรื่อง..ไ ม่สำคัญเท่ากับความสุขของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกันยิ่งจำกัดอะไรที่ไ ม่สำคัญมากพอก็อย่านำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลยจะตีโพยตีพายกับเรื่องเล็กน้อยไปทำไม
ขอขอบคุณแหล่งที่มาข่าว
https://bit.ly/2Slu8ZJ
