พ่อแม่ 10 แบบ ที่ทำให้ลูก ไ ม่ มีความสุข
แบบที่ 1 พ่อแม่ตาม ใ จเกินไป ไ ม่มีระเบียบ
เด็กอยากได้อะไรก็ได้ตั้งแต่เล็ก ไ ม่รู้จักการรอคอย ไ ม่เคยถูกขั ดใ จ อีกหน่อยพอโตขึ้นเห็นเพื่อนมีอะไร ก็อยากมีบ้าง แต่เมื่อเด็กยิ่งโตของที่อยากได้พ่อแม่ก็หามาให้ยากมากขึ้น เช่น อยากได้คนนี้เป็นแฟน ถ้าไ ม่ได้ก็ผิ ดหวั งเสี ยใ จมาก เด็กที่เอาแต่ใ จมาตั้งแต่เล็ก จะไ ม่ชอบความผิ ดหวั ง แต่ท นไ ม่ได้ที่จะไ ม่ได้อะไรอย่างที่ต้องการ
แบบที่ 2 พ่อแม่ยอมเด็กทุกเรื่อง
เด็กเป็นใหญ่ในบ้าน พ่อแม่ไ ม่สามารถจัดการพฤติก ร ร มลูกได้ เด็กไ ม่รู้จักควบคุมตัวเอง ออกไปอยู่ในสังคมก็ไ ม่มีใครยอมรับ
แบบที่ 3 พ่อแม่ ข าด ความใกล้ชิดกับลูก
มีความห่างเหิน ไ ม่รู้ว่าลูกกำลังคิดอะไร รู้สึ กอะไร ทำงานหนั ก ไ ม่มีเวลาให้ลูก ถ้าพอมีเงินก็จะให้เงินทดแทนเวลาที่ไ ม่ได้ใหกับลูก เด็กอาจจะมีเงินใช้ แต่ขา ดความอ บอุ่ น ไ ม่มีใครให้ปรึ ก ษา เวลาเครี ย ดก็มีแนวโน้มไปหาเพื่อน เพื่อนดีก็โชคดีไป ถ้าเพื่อนชวนไปทำอะไรไ ม่ดี ก็อาจจะทำตาม
แบบที่ 4 พ่อแม่ที่ลงโท ษลู กรุ นแร งเวลาที่ลู กทำผิ ด
ไ ม่ ค่อยพูดดีๆ แต่จะดุว่าด้วยคำพูดรุ นแร ง เสีย ด สี ประช ด ประชั น บางทีมีการทำร้า ยร่างกาย ตีด้วยวัสดุต่างๆ เด็กจะได้รับผลกร ะท บ ทางใ จ รู้สึ กไ ม่เข้าใ จพ่อแม่ เครีย ด ซึ มเศร้ า และบางคนถูกชั กจู งไปเข้ากับกลุ่มเพื่อนที่มีพฤติก ร ร ม เสี่ ย งได้ง่าย
แบบที่ 5 พ่อแม่ที่ท ะ เ ล าะ กันตลอดเวลา
หรือมีคนในบ้านที่ท ะ เ ล า ะ กั น รุ น แ ร ง ทำให้เด็กรู้สึ กบ้านไ ม่น่าอยู่ จึงหาทางออกด้วยการออกไปนอกบ้าน อาจจะถูกชั กจู งให้ทำอะไรไ ม่มี ส่ งผ ลกร ะท บกับตัวเองได้
แบบที่ 6 พ่อแม่ที่ไ ม่เป็นตัวอย่างที่ดีกับลูก
เช่น พ่อแม่เองก็มีนิสัยชอบเอ าเปรีย บ เบีย ดเบีย น สร้างความเดือ ดร้อ นให้คนรอบข้าง เด็กๆเรียนรู้จากสิ่งที่เห็น ก็จะมีแนวโน้มมีพฤติก ร รมเหมือนๆพ่อแม่ อยากทำอะไรก็ทำ ไ ม่คิดว่าใครจะเดือ ดร้ อ นบ้าง
แบบที่ 7 พ่อแม่ที่ไ ม่เคยชมเชยลูก
มีแต่ดุ ว่ า ด่ า ท อ เด็กที่ไ ม่ เคยได้รับการชื่นชมอย่างเหมาะสม ก็จะรู้สึ กตัวเอง ไ ม่ มีคุ ณ ค่ า ไ ม่ มี อ ะไ รดี จึงไ ม่ สน ใ จที่จะดูแลตัวเองให้ดี อยากทำอะไรก็ทำ แม้จะเป็นเรื่องอั น ต ร า ย ไ ม่คิดถึงผ ล เ สี ยที่ตามมา
แบบที่ 8 พ่อแม่ที่เวลาลูกทำ ผิ ด
ไ ม่เคยให้ลูกรับ ผิ ด ชอบการกระทำของตัวเอง อันนี้ก็จะคล้ายๆพ่อแม่ที่ตามใ จ ม า ก เ กินไป ลูกทำอะไรเป็นถูกไปหมด ดีไปทุกอย่าง เด็กเมื่อไ ม่เคยถูกสั่งสอนว่าทำอะไรผิ ด ต้องรับ ผิ ด ต้องจัดการ แ ก้ ไ ข เช่นเรื่องเล็กๆน้อยๆ อย่างถ้าเล่นของเล่นเล อะเท อะ ตรงนี้เด็กต้องเรียนรู้ว่าทำเล อะเท อะก็ต้องรับผิ ด ชอบทำให้สะอาด ไ ม่ใช่ว่ามีพ่อแม่มาตามล้างตามเช็ดตลอด
แบบที่ 9 พ่อแม่ที่ขั ดแย้ งกับลูกรุ นแ รง
เมื่อความสัมพั นธ์ไ ม่ดี เวลาเด็กมีเรื่องไ ม่สบายใ จ ก็ไ ม่ปรึ กษ าพ่อแม่ จะไปหาเพื่อนแทน ถ้าเพื่อนชวนไปทำอะไรไม่ ดี ก็มีแนวโน้มทำตาม เพราะไ ม่แคร์ ไ ม่สนใ จพ่อแม่ อาจจะคิดว่า ก็พ่อแม่ไ ม่สนใจเค้าอยู่แล้ว
แบบที่ 10 พ่อแม่ที่ขา ดความสม่ำเสมอในการเลี้ยงดู
เช่น เวลาอารมณ์ดีก็ตามใ จมาก ไ ม่มีหลักเกณฑ์เ หตุผ ล เวลาอาร ม ณ์หงุ ดหงิ ดก็ไปลงกับลูก มีการใช้คำพูดรุ นแร ง บางทีก็ทำร้า ยร่างกาย เช่น ตีรุ นแร ง ลูกคาดเดาอารมณ์พ่อแม่ไ ม่ได้ เกิดเป็นความกลั ว ความต่ อต้ าน สุดท้ายก็อาจจะไปมีปัญ หาพฤติก ร ร ม ได้
จริงอยู่ว่า พ่อแม่คงไ ม่ใช่สาเห ตุเดียวที่ทำให้ลูกกลายเป็นเด็กมีปัญ หา ไ ม่มีความสุข แต่พ่อแม่ก็เป็นปัจจัยที่สำคัญมาก เพียงเปลี่ยนวิธีการเลี้ยงลูก ชีวิตเด็กคนหนึ่งที่กำลังจะโตไปเป็นผู้ใหญ่ก็เปลี่ยนแนวทางการใช้ชีวิตได้
ความสุขเริ่มต้นได้ก็จากที่บ้าน
หมอว่าเป็นสัจธรรมที่ใช้ได้ทุกยุคสมัย
ขอบคุณบทความจาก หมอมินบานเย็น
