อ่า นสักนิดแล้วชี วิ ตคุณจะมีสุขมากขึ้น
ไม่สำคัญว่า…มีทรัพย์มากหรือน้อย
แต่สิ่งสำคัญ คือ…ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก
ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าข า ด
คนจนยิ่งจน…เพราะทำຣวຢ
คนຣวຢยิ่งຣวຢ…เพราะทำจน
ทำตัวให้เป็นปกติ …ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น
ชีวิตก็จะเป็นปกติ
ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้
ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี
เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุดในโลก
ยินดีในสิ่งที่ตนได้
พอใจในสิ่งที่ตนมี
เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก
อดทนได้…จงอดทน
อดใจได้…จงอดใจ
ไม่อดทน ไม่อดใจ…เ รื่ อ งเล็กจักกลายเป็นเ รื่ อ งใหญ่
คนที่มีความสุข…มิใช่คนที่มีมากที่สุด
แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด
ยิ่งมีความต้องการน้อยลง
สมบัติที่มีอยู่เดิม…ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น
ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต
บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก
หากกระจกใสสะอาด…เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข
ปราศจากความขุ่นมัว…
หากกระจกขุ่นมัว
เมื่อมองสิ่งใด…แม้เป็นสิ่งเดียวกัน
ก็มีแต่ความทุกข์ใจ
จงจำไว้ว่า…ความสุขอยู่ไม่ไกล
เพียงเช็ดกระจกให้ใส
เช็ดใจให้สะอาดเท่านั้นเอง
ทุกข์อยู่ที่ใจ…ทุกข์ของใครก็ของมัน
ทุกข์อยู่ที่ใจ…ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน
สุขอยู่ที่ใจ…ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน
สุขอยู่ที่ใจ…ฉันจะให้กันและกัน